Zentangle, doodlen, zendala...
geef het beestje maar een naam maar hoe het ook genoemd wordt
ik geniet er erg van!
Nu valt het mij wel op dat veel doedelaars of tangelaars in het zwart tekenen.
Ai...dat is voor mij even een hobbel op de weg want ik heb helemaal niks met zwart.
Natuurlijk ben ik niet meteen eigenwijs en ging ik ervan uit dat ik met zwart juist iets te overwinnen had...
maar nee, na twee zwart/witte tekeningen werd het voor ons beiden duidelijk
dat gaat nooit iets worden tussen zwart en mij!
Eigenlijk ben ik ook geen 'tekenpen'mens. Ik hou van de zachte doorschijnende kleuren van het kleurpotlood.
Een tekenpen zet een lijn...en die lijn die is er...geen weg terug.
Kleurpotlood is zachter...kan er heel nadrukkelijk zijn maar ook twijfel of bescheidenheid laten zien door er heel licht of slechts een beetje te zijn.
Hihi...nou daar herken ik mijzelf helemaal in dus die echte liefde tussen ons zit wel goed ;)
En natuurlijk niet te vergeten...kleurpotlood heeft...kleur!
Dus na veel probeersels en alle, door mijzelf, opgelegde regels los te hebben gelaten rolde er een leuke combinatie uit mijn handen waar ik blij mee ben.
Het duidelijke van een fineliner (heerlijk al die kleuren!!) samen met het wollige van het kleurpotlood.
En oh oh...dit is verslavend.
Je pakt het makkelijk even op...al heb je maar vijf minuten tijd.
Een paar lijntjes heb je zo getekend.
En beetje bij beetje ..doedelidoe...onstaat er een leuk geheel.
Jullie zien het vast wel...ik koos bewust ijzige kleuren. De kleuren van kou, spiegelglad ijs en een witte wereld.
ik blijf maar hopen....;)
Maar behalve de olympische winterspelen op de tv valt er hier nog maar weinig winters te bekennen...
Eerlijk is eerlijk...het vroege voorjaar doet steeds een stapje dichterbij.
tsja...kom dan maar op met die vrolijke zonnige kleuren
Doedeldoedeldoedelie doedelidoe.....