eerlijk ontvangen??
Tsja..daar verschillen de meningen hier in huize 'Het lieve leven...' nogal over.
Wat is er dan precies aan de hand?
Nou...het volgende ;)
Nou...het volgende ;)
Bekend is dat ik héél dol ben op wandelen. Heerlijk...ik kan er geen genoeg van krijgen.
En dan vooral wandelen in de natuur...daar kom ik tot rust, daar maak ik mijn hoofd leeg.
Oók bekend is dat ik sinds jaar en dag graag mooie takken, dennenappels sprokkel
en nog meer van al het moois wat de natuur ons schenkt.
Schenkt....en ik zeg dan ook graag 'dank u wel!'
Maar zoals bij veel dingen...waar ligt de grens?
Wanneer mag je iets zomaar meenemen en wanneer niet?
Wanneer is het van iedereen.....en wanneer is iets van het bos....de duinen?
En daar ontstond hier een paar weken geleden een discussie over met Janmijneman.
Tijdens het wandelen zag ik daar...zomaar....volgens mij op mij te wachten....een boomstam.
En waar het voor Janmijneman een duidelijke grens was...
zag ik alleen maar enthousiasme en leuke ideetjes!
'Ik draag 'm niet!'...sputterde mijn schat nog tegen.
'Is goed hoor' zei ik...ik ben sterk!
Maar...ai...dat viel toch een beetje tegen...oefffffff
Want het eerste stuk denk je nog...ach, makkie!
Maar al snel beginnen spieren te protesteren en vraag je
met je liefste stem om hulp aan...juist, Janmijneman!
Gelukkig kent hij mij al ruim 25 jaar en wat zong Herman van Veen ook alweer?
'Als liefde zoveel jaar kan duren...dan moet het echt wel liefde zijn...'
Nou dat bleek dan ook wel want met toch wel enige schaamte
(hihi, het werd ineens druk in het bos!) verloste hij mij van mijn karrevracht
en klaarden wij de klus samen.
Eenmaal thuis zette hij óók nog eens de wieltjes eraan die ik voor mijn tafeltje had uitgezocht!
En ik....blij en dankbaar in het kwadraat!!
